HWY - An American Pastoral
HWY - An American Pastoral - By Jim Morrison - 51:07
Film by Jim Morrison and friends - (1969)
Film by Jim Morrison and friends - (1969)
(for the english speakers, just go to the adress below and watch from 01:22 to 01:23 one minute... this post is some response to that... )
HWY - An American Pastoral; 01:21 saniyede kartpostal standının donerken çıkardığı acılı sesten, amerikanın geniş highwayinde araba çarpmış bir hayvana geçiyor goruntu; hayvan ağlıyor yolun ortasında, ve diğer arabada bir kopek onu duymakta; dort donmekte; dun gordugum filme bu cok minik bir sahneydi -- izini aradım -- bu filmde buldum -- ahhh
http://thedoorsite.blogspot.com/2009/09/hwy-american-pastoral.html
01:22:34 hayvan, yolda can çekişiyor; ses çıkarıyor; insanlar hiçbir şey yapamıyor
01.22.48 başka bir köpek, arabada, duyuyor; o da sesler çıkarıyor; acı sesler
acı sesler, yureğe ağır sesler
geçen gun splatter filmleri seyrederken bazılarını seyredemedim.
sonra birşeylerden bahsediyorduk.
ve şunu hatırladım:
banuş da yolda ezilen hayvanlarla kalbi ezilenlerden... ve bir arkadaşı ona, onlar gerçek değil pelüş demiş - oyuncak hayvan...
ve biraz mesafe koyabiliyorsun belki o zaman
onlar peluş değil ama yaşama devam etmenin yolu bir yanı ile peluş da olabileceğine inanmakta belki
yoksa çok acı yaşam çok -- ya da çok doğal ve kurt vonnegut'un yaptığı çizelge gibi, biz inişler ve çıkışlar mı yaratıyoruz drama ihtiyacımızdan dolayı?
heryerde her an, sayamayacağımız kadar çok canlı, doğal nedenlerin dışında ölüyor; ve kazanın da ötesinde öldürülüyor; ve sanki morrison'un o kartpostal zımbırtısını çevirirken duyduğu o gıcırtının canlılığın katledilmesinin çığlığına ve bunu duy ve birşey yapama -- cumle kuramadım; aferin! neyse... belki sadece durup hayvanın başında beklemek yapabileceğimiz birşey- yurek kaldırır ise -- ve insanlar -- insan, bu dünyada bir virus mu? defolu bir nesil? zarar vermeye meyilli... ah kalbim, ben senden ne çektim, valla sen delisin delisin - --- bir hafifletme ihtiyacı ile ilgili olduğunu konuşuyoruz geçen gun şu splatter filmlerinin -- gerçekliğin ağırlığını hafifletme belki? belki? nasip?
biyoloji öğretmenimiz - kanserden kaybettiğimiz - suzan hanım'ın dediği gibi:
"hayat zor, yaşamak güç"
Çölde
Bir yaratık gördüm, çıplak, vahşi
Çömelmiş oturuyor
Yüreğini ellerinde tutuyor
Yiyordu.
Dedim ki: "Tadı güzel mi dostum?"
"Acı, acı", diye karşılık verdi;
"Ama seviyorum
Çünkü acı
Ve benim kalbim" (H. Crane)
Bir yaratık gördüm, çıplak, vahşi
Çömelmiş oturuyor
Yüreğini ellerinde tutuyor
Yiyordu.
Dedim ki: "Tadı güzel mi dostum?"
"Acı, acı", diye karşılık verdi;
"Ama seviyorum
Çünkü acı
Ve benim kalbim" (H. Crane)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder